E-mail ของน้องคนหนึ่งส่งมาให้ครับ

ผมเป็นเพียงวัยรุ่นคนหนึ่ง ซึ่งไม่เคยคิดว่าจะได้พระบรมสารีริกธาตุและพระอรหันตธาตุของหลายๆ พระองค์มาไว้บูชา ในภาวะบ้านเมืองแบบนี้

เริ่มจากสมัยเมื่อตอนยังเป็นเด็ก ผมได้ไปร่วมงานสร้างพระธาตุเจดีย์ประจำตำบล และได้เห็นวัตถุที่เรียกกันว่า 'พระบรมสารีริกธาตุ' ซึ่งขณะนั้น ผมก็เกิดความสงสัยว่า พระบรมสารีริกธาตุนี้มีจริงหรือ? พระที่เป็นแม่กอง(หัวหน้างาน) ก็อธิบายว่า "พระที่บรรลุธรรมเท่านั้น ที่อัฐิท่านจะเป็นพระธาตุได้" เมื่อผมทราบดังนี้ ก็เกิดอยากได้พระบรมสารีริกธาตุหรือพระธาตุมาไว้บูชา แต่พอเวลาผ่านไป ความอยากได้นั้นก็ค่อยๆ จางหาย

พอเรียนจบชั้นมัธยมปลาย ผมจึงได้ไปสอบเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน จ.เชียงใหม่ พอถึงช่วงปลายเดือนกันยายนปีนั้นเอง ผมต้องเสียคุณพ่ออันเป็นที่รักไป ด้วยโรคเส้นเลือดในสมองแตก ตั้งแต่นั้นมา ผมจึงได้ตั้งใจสวดมนต์ นั่งสมาธิ และทุกๆ วันพระจะใส่บาตรกินเจ ซึ่งทั้งหมดนี้ ผมตั้งใจทำเพื่อคุณพ่อที่ล่วงลับไป

มีอยู่คืนหนึ่ง หลังจากที่ผมไหว้พระสวดมนต์เรียบร้อยแล้ว ได้เกิดนิมิตไปว่า มีคุณยายท่านหนึ่งเอาพานเงินใส่สังวาลย์เพชรมายื่นให้ ในนิมิตนั้นผมปฏิเสธ ไม่เอาลูกเดียว แต่คุณยายท่านนั้นบอกว่า "รับไปเถิดของมงคลสูงค่า บ้าหล้า(ไอ้หนู) ได้ไปแล้ว แล้วก็จะได้แหม" พอตื่นขึ้นมาก็ไม่ได้สนใจ ด้วยคิดว่าน่าจะเกิดจากจิตฟุ้งซ่านมากกว่า เมื่อไปถึงที่ภาควิชาฯ ในวันนั้นเอง อาจารย์ที่ปรึกษาได้มอบอัฐิธาตุของครูบาบุญปั๋นให้ชิ้นนึง จึงเกิดความดีใจมาก ทั้งที่ไม่คิดว่าชาตินี้จะได้มาไว้บูชา พอกลับมาถึงหอพัก จึงอัญเชิญชิ้นอัฐิของท่าน ใส่ลงในตลับเงินโบราณ ตั้งไว้บนหลังตู้ ตกกลางคืนผมได้สวดมนต์ตามปกติ พอตื่นเช้าขึ้นมา(ไม่ทันล้างหน้าละ) รีบไปเปิดดูตลับเงินก่อนเลย พอเปิดดูดีใจมากๆ จนบรรยายไม่ถูก "อัฐิธาตุของครูบาฯท่าน กลายเป็นพระธาตุ" จากเดิมที่ได้ออกขุ่นๆ แต่ตอนนี้ใสมาก ทั้งที่ยังเป็นชิ้นกระดูก หลังจากที่เห็นอัฐิท่านแปรเป็นพระธาตุจนหมดแล้วนั้น ผมยิ่งตั้งใจสวดมนต์ทำสมาธิ ศีลข้อไหนรักษาได้ก็รักษาไป พอดีรู้จักเว็บไซต์นี้ ก็มีคนมอบพระบรมธาตุมาให้หลายท่าน ทั้ง พี่บ. พี่ช. น้องจ. (ขออภัยไม่ประสงค์บอกชื่อ) บางทีผมได้ไปถวายสังฆทาน สนทนาธรรมกับพระภิกษุบ้าง ท่านก็ได้เมตตามอบพระบรมธาตุบ้าง พระอรหันตธาตุบ้าง หรือบางทีได้ไปตั้งแค้มป์ตามป่าตามถ้ำในเขตอำเภอฝาง อำเภอเชียงดาว ก็เจอพระธาตุบ้าง(ไม่กล้าเอามาหมด) จนพระบรมธาตุ และพระธาตุเต็มหลังตู้หมด

ท่านผู้อ่านอย่าคิดว่าท่านจะมาเพิ่มเสมอไปนะครับ ผมเคยทำพลาดหลายครั้งแล้ว ครั้งหนึ่ง ขณะผมกำลังทำความสะอาดหิ้งพระ เผลอเอามือไปปัดโดนผอบใส่พระบรมธาตุเข้า ตกลงมากระจายทั่วห้อง ผมรีบตาลีตาลานเก็บ เชื่อหรือไม่ครับ "พระบรมสารีริกธาตุแบบเมล็ดผักกาดมีเป็น 50-60 องค์ แต่เก็บได้เพียง 18 องค์เท่านั้น" เหตุการณ์ครั้งนี้ ทำให้ผมเสียใจมาก จึงได้นำเรื่องนี้เล่าให้พระท่านฟัง ท่านเมตตาบอกว่า "เพราะเราไม่ดี ไม่ดีในที่นี้ก็คือ ไม่มีสติ ในการทำอะไร ทุกอย่างต้องมีสติ โยมลองไปฝึกมีสติใหม่แล้วท่านจะกลับมาหาเอง"ตั้งแต่นั้นมา ผมเลยพยายามฝึกตัวเองให้เป็นคนมีสติ ถึงขนาดยื่นคำขาดกับตัวเองไว้เลยว่า ถ้าวันไหนไม่สวดมนต์ เจริญสมาธิ ขอให้พระธาตุเสด็จหายไปวันละองค์ (ยกเว้นวันที่เจ็บป่วยถึงขนาดนอนโรงพยาบาลช่วงเดือนตุลาคม แต่ก็ตั้งจิตทำสมาธิทั้งที่นอนเอา) และถ้าหากผมดื่มน้ำเมาทุกชนิด ไม่เว้นแม้แต่ไวน์ ก็ขอให้พระธาตุเสด็จหายไปให้หมดทุกท่านทุกองค์ จนกระทั่งทุกวันนี้ผมปฏิบัติได้จนชิน

การมีพระธาตุเปรียบเสมือนกับการมีพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์อยู่กับตัว การตั้งสัจจะกับพระธาตุ ก็เหมือนให้สัตย์สาบานต่อหน้าพระอรหันต์ การบังคับตัวเองก็พลอยบังคับใจไปด้วย ช่วยให้เรามีสติ รู้จักรักษาศีล เกิดสมาธิ ปัญญาตามมา แม้เรายังเป็นเด็ก หากได้กระทำดังนี้แล้ว เมื่อเราโตขึ้น ก็เป็นผู้ใหญ่ได้อย่างภาคภูมิ ที่ได้ปฏิบัติหน้าที่ชาวพุทธอย่างเต็มที่ ไปไหนแม้คนไม่นิยมรัก แต่เทพยดาอารักษ์ทั้งหลายท่านมองเห็น แม้แต่ วิญญาณ ภูติ สัมภเวสี ก็นิยมหลีกทางให้เราเดิน อำนวยความสะดวกให้ กรรมหนักๆ ที่สร้างมาแต่ภพใดก็เบาบางลงได้

ผมรู้สึกภูมิใจมากในชีวิตนี้ ที่ได้สิ่งอันเป็นมงคลสูงสุดไว้บูชา ช่วยให้ผมมีสติ ไม่หลงระเริงกับวัตถุที่กำลังมอมเมาวัยรุ่นในขณะนี้ ขอขอบพระคุณทุกท่านที่เมตตามอบพระธาตุให้ และให้ธรรมเรื่องสติ-สมาธิ ขอโมทนาทุกท่าน ครับ